fbpx

Καλλιτεχνών / Φωτογράφων Διακρίσεις

9-8-95

Το σημείωμα αυτό αποτελεί τη δεύτερη συνέχεια του σχολιασμού του πορίσματος της ομάδας εργασίας για μια Εθνική Πολιτική για την καλλιτεχνική φωτογραφία.

Ο ανώνυμος συντάκτης του πορίσματος υιοθετεί κριτήρια βάσει των οποίων μπορεί κάποιος να θεωρηθεί καλλιτέχνης ή όχι. Πέραν του ότι κάτι τέτοιο είναι άχρηστο, είναι και επικίνδυνο όταν περιλαμβάνεται σε ένα κείμενο που θα αποτελέσει κατεύθυνση πολιτικής. Άλλωστε κανένα κριτήριο δεν μπορεί να εφαρμοστεί γενικώς, πολλώ μάλλον όταν το κριτήριο που θέτει ο συντάκτης του πορίσματος είναι τόσο νεφελώδες όσο το ακόλουθο: «Καλλιτεχνικό ή εικαστικό φωτογραφικό έργο» (σ.σ.: Ηθελημένη η ταύτιση υποθέτω) «είναι κατ’ αρχήν εκείνο που προβάλλει ορισμένες αξιώσεις καλλιτεχνικής φύσεως» και συνεχίζει «ο ορισμός αυτός έχει την αρετή της λιτότητας: αμέσως αποκλείει ό,τι δεν έχει γίνει με καλλιτεχνική πρόθεση». (Φίλοι φωτογράφοι δηλώνετε του λοιπού ευθαρσώς την καλλιτεχνική πρόθεση κάθε φωτογραφίας σας. Μπορεί να σας χρειαστεί).

Οι διακρίσεις φαίνεται όμως πως αρέσουν ιδιαίτερα στον συντάκτη του εν λόγω μακροσκελούς πονήματος, διότι λίγο πιο κάτω επιχειρεί τη διάκριση σε καλλιτέχνες – επαγγελματίες και καλλιτέχνες – ερασιτέχνες. Προσέξτε: όχι επαγγελματίες ή ερασιτέχνες φωτογράφους, δηλαδή βιοποριζόμενους ή μη. Κάτι τέτοιο θα ήταν επίσης άχρηστο, αυθαίρετο και εσφαλμένο, λογικά όμως αντιληπτό. Θα θεωρούσαμε φερ’ ειπείν ότι ένας κατ’ επάγγελμα διπλωμάτης, όπως ο Σεφέρης, πρέπει να χαρακτηριστεί ερασιτέχνης ποιητής. Εν προκειμένω όμως ο συντάκτης αναφέρεται υποτιμητικά και αορίστως σε ερασιτεχνική ενασχόληση. Ο βαθμός όμως σοβαρότητας ενός δημιουργού κρίνεται από το έργο του και μόνον. Θα αρκούσε η υποβολή του σε μια επιτροπή χωρίς περαιτέρω χαρακτηρισμούς. Η διάκριση όμως έγινε εκ του πονηρού, αφού ακολουθεί η διάταξη πως οι «ερασιτέχνες» δεν πρέπει να τυγχάνουν της οικονομικής ενισχύσεως της Πολιτείας. Περιττό βέβαια να σημειώσουμε πως δεν προτείνουμε ασφαλή κριτήρια για το ποιος είναι ερασιτέχνης. Αρκεί η διάκριση που θα επιτρέπει σε όποιον θέλει να αποκλείει όποιον θέλει.

Η ιδιοτελής λογική του πορίσματος προχωρεί όμως περισσότερο. Μη θέλοντας, ή μη μπορώντας, να αγνοήσει τους ανά τη χώρα ιδιωτικούς φορείς που ασχολούνται με την καλλιτεχνική φωτογραφία (αν και φοβάμαι πως θα επιθυμούσε να τους καταργήσει αμέσως, ή σταδιακά όπως φαίνεται να επιχειρεί, ώστε όλη η εξουσία να περιέλθει στα κρατικά ή ημικρατικά και ελεγχόμενα όργανα) προχωράει σε περαιτέρω, αναιτιολόγητες και ύποπτες διακρίσεις.

Δημιουργεί δύο κατηγορίες φορέων. Στην πρώτη τοποθετεί τους (σοβαρούς) «καλλιτεχνικούς» φορείς και στη δεύτερη τους….. «άλλους». Στη δεύτερη κατατάσσει τους αυθαίρετα χαρακτηριζόμενους «συλλόγους ερασιτεχνών» και στην πρώτη τέσσερις φορείς, των οποίων οι ιδρυτές (και σημερινοί υπεύθυνοι) είναι μέλη της ομάδας εργασίας που συνέταξε το κρινόμενο πόρισμα (!). Νομίζω πως ήδη θα καταλάβατε ότι κάθε άμεση οικονομική ενίσχυση πρέπει να περιορίζεται, κατά το πόρισμα σ’ αυτούς τους σοβαρούς (;) καλλιτεχνικούς φορείς. Σημειώστε εξάλλου ότι ήδη όσοι είναι «εν ενεργεία» από αυτούς τους φορείς έχουν επιδοτηθεί από τον υπουργό Πολιτισμού πριν και από τη δημοσίευση του πορίσματος.

Την επόμενη εβδομάδα η συνέχεια αυτής της νέας και συνηθισμένης πλέον, ελληνικού τύπου αυθαιρεσίας.