Μαρία Μπανούτα

Είναι ευχής έργον ο φωτογράφος να έχει συγκεκριμένο όραμα διότι αυτό τον προστατεύει από τον πειρασμό των λοξοδρομήσεων. Από την άλλη όμως πλευρά αυτό το πλεονέκτημα μπορεί να τον μεταμορφώσει σε παραγωγό συγκεκριμένων εικόνων και να τον εγκλωβίσει σε αυτό που ήδη γνωρίζει. Η Μαρία Μπανούτα κινείται με σιγουριά και άνεση ανάμεσα σε αυτές τις Συμπληγάδες. Φωτογραφίζει με μεγάλη φειδώ και με σταθερή πυξίδα. Καταφέρνει όμως να δημιουργεί φωτογραφίες που ενώ διεκδικούν με επιτυχία τη μεταξύ τους συγγένεια έχουν και το μεγάλο χάρισμα να υπογραμμίζουν και την προσωπική τους ταυτότητα. Ακόμα και όταν αυτοφωτογραφίζεται δίνει την εντύπωση ότι βγαίνει από τον εαυτό της και κάθε φορά τον αντιμετωπίζει ως ένα νέο και διαφορετικό μοντέλο. Το τελικό συνολικό αποτέλεσμα μετατίθεται από τον αντικειμενικό στον ονειρικό χώρο και όλα τα μοντέλα της, και πρωτίστως ο εαυτός της, εντάσσονται στον σχεδιασμό μιας γέφυρας που συνδέει την υλικότητα με το πνευματικό.

Πλάτων Ριβέλλης