Παναγιώτης Μαρκολέφας

Είναι γνωστό ότι το τετράγωνο φορμά της φωτογραφίας λύνει και ταυτόχρονα δένει τα χέρια του φωτογράφου. Του προσφέρει την πολυπόθητη οργάνωση και του στερεί την αναγκαία ελευθερία. Του εξασφαλίζει το μέτριο και του απομακρύνει το υψηλό. Τον καταδικάζει να ζει μέσα σε έναν ασφυκτικά οργανωμένο κόσμο, την ώρα που εκείνος έχει ανάγκη να διατρανώσει τη σύγκρουση ανάμεσα σε αυτά που δυναμικά επέλεξε να περιλάβει στο κάδρο του και σε εκείνα που υπαινίσσεται ότι ζουν έξω από αυτό. Ο Παναγιώτης Μαρκολέφας φαίνεται να έχει απαλλαγεί από αυτό το άγχος. Οι φορμαλιστικές του επιλογές παραμένουν πολλές και ποικίλες και δεν φαίνεται να ασφυκτιά στο δομημένο περιβάλλον που επέλεξε. Τεμαχίζει δυναμικά τον κόσμο του, χωρίς όμως να υποπίπτει στην ευκολία ή την υπεκφυγή που συνιστά η φορμαλιστική τυπολογία και χωρίς να χάνει την αίσθηση του περίγυρου. Μετατρέπει έτσι το τετράγωνο σε μια αυτονόητη γι’ αυτόν επιλογή και σε έναν πολύ προσωπικό τρόπο απόδοσης του κόσμου του.

Πλάτων Ριβέλλης