Σημασία και αξία μεμονωμένων φωτογραφιών
Οι φωτογραφίες που βγάζει στη ζωή του κάθε φωτογράφος, τις οποίες επιλέγει συν τω χρόνω και φτιάχνει έτσι ένα σώμα δουλειάς έχουν κανονικά την ίδια γι’ αυτόν αξία. Δεν θα πω τη βεβαρυμμένη πια συναισθηματικά έκφραση «είναι όλες τους παιδιά του», αλλά είναι όλες οι φωτογραφίες του κομμάτι του συνόλου της δουλειάς του. Από τη στιγμή που τις επιλέγει, από τη στιγμή που τις εκθέτει και από τη στιγμή που τις δημοσιεύει, βεβαίως έχει προτιμήσεις, βεβαίως και προβάλει στον εαυτό του με μεγαλύτερο καμάρι και αγάπη μερικές από αυτές, αλλά θα πρέπει να το κάνει με διακριτικότητα. Ενδεχομένως σε ένα βιβλίο να τους αφιερώνει μια ολοσέλιδη δημοσίευση, στην έκθεση να αποτολμά λίγο μεγαλύτερο μέγεθος σε αυτές που προτιμά, αλλά γενικά πρέπει να αντιμετωπίζει τη δουλειά του με μια ισότητα. Οι φωτογραφίες αυτές έχουν μεμονωμένα επιλεγεί από τον ίδιο και μερικές συνθέτουν ένα θέμα, ένα φωτογραφικό θέμα -όχι αναγκαστικά ένα θέμα με την έννοια των ιδίων των απεικονίσεων- και, τέλος, όλες μαζί ένα ή περισσότερα portfolios της δουλειάς του. Θεωρώ ότι δεν πρέπει ποτέ μια φωτογραφία να αποτελεί μέρος ενός portfolio, αν από μόνη της δεν έχει επιλεγεί από μας ως μία και μόνη φωτογραφία. Ένα portfolio αξίας αποτελείται από φωτογραφίες αξίας. Προφανώς δεν θα είναι όλες της ίδιας αξίας, αλλά θα είναι αξίας. Δεν δικαιολογείται δηλαδή να παρεισφρέει μια φωτογραφία που μόνη της δεν στέκει, επειδή θα αποκτήσει μια ταυτότητα μέσα από το γενικό θέμα. Αυτό μας οδηγεί και σε κάτι άλλο, που δεν αφορά πολλούς φωτογράφους, είναι αλήθεια, αλλά ισχύει. Ποια θα είναι η τιμή των φωτογραφιών; Αν ένας φωτογράφος αποφασίσει να έχει μία τιμή, η οποία τιμή θα διαμορφωθεί και από τις δυνατότητες που έχει να πουλήσει στην αγορά, είναι σωστό να έχει μια σταθερή τιμή, η οποία να αλλάζει μόνο όταν αλλάζει πολύ το μέγεθος της φωτογραφίας, διότι προφανώς μια μεγάλη φωτογραφία στοιχίζει περισσότερο από μια μικρή και επομένως μπορεί να έχει και μια διαφορά τιμής από τη μικρότερη. Αλλά δεν είναι λογικό να αποκτά μεγαλύτερη τιμή μια φωτογραφία, επειδή αρέσει περισσότερο στον φωτογράφο ή επειδή έχει μεγαλύτερη αποδοχή από το κοινό. Δεν είναι καλλιστεία οι φωτογραφίες. Ο φωτογράφος, τουλάχιστον όσο αυτός ζει και καθορίζει τις τιμές, πρέπει και μέσω των τιμών να σέβεται την ισότητα των φωτογραφιών του που έχει επιλέξει και έχει εντάξει στο έργο του.