fbpx

083. Γυναίκες Φωτογράφοι

Δευτέρα, 31 Ιουλίου 2017 10:00

Το ογδοηκοστό τρίτο video των "Μικρών Μονόλογων από τον Πλάτωνα Ριβέλλη για τη Φωτογραφία και την Τέχνη" (σειρά 2η, 2017).

Γυναίκες Φωτογράφοι

Ένα θέμα που μου έρχεται στο μυαλό συχνά και δεν έχει να κάνει αμιγώς με την φωτογραφία και την καλλιτεχνική φωτογραφία, αλλά που προεκτείνεται και σε αυτήν, είναι το θέμα των ανδρών και γυναικών φωτογράφων. Ποτέ μου δεν χώρισα σε φύλα ή σεξουαλικές προτιμήσεις τους μαθητές μου. Και μάλιστα κάποια εποχή μου είχαν ζητήσει από τη Γαλλία να υποδείξω καλές Ελληνίδες φωτογράφους και αρνήθηκα να το κάνω λέγοντας ότι δεν είναι κάτι που χαρακτηρίζει την καλλιτεχνική δουλειά το φύλο του καλλιτέχνη. Στο μυαλό μου όμως έρχεται και μία άλλη παρατήρηση. Θα έλεγα ότι η πλειοψηφία των μαθητών μου είναι θηλυκού γένους. Και μάλιστα θα έλεγα πιθανόν και πάρα πολύ καλές. Δεν θα πω οι καλύτερες, αλλά ένας μεγάλος αριθμός καλών φωτογράφων είναι γυναίκες. Εντούτοις, σχεδόν καμία δεν έγινε δασκάλα φωτογραφίας (ίσως μία στο μυαλό μου έρχεται) και πολύ λίγες έχουν προβάλλει ανάλογα με την ποιότητα της δουλειάς τους τον εαυτό τους. Το ίδιο φαινόμενο υπάρχει και σε άλλους τομείς και μάλιστα σε τομείς που παραδοσιακά θα περίμενε κανείς να είναι γυναικείοι, όπως είναι η μαγειρική. Οι μεγάλοι σεφ ανά τον κόσμο είναι άντρες. Υπάρχουν ελάχιστες γυναίκες με τρία αστέρια Michelin στον κόσμο, ενώ ξέρουμε όλοι ότι η μαγειρική που μας μεγάλωσε ήταν οι μανάδες μας, οι γιαγιάδες μας, οι γυναίκες στο σπίτι και μόλις φτάνουμε στο χώρο της προβολής παίρνουν την πρώτη θέση οι άντρες. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποια σκοτεινή συνομωσία εν προκειμένω εναντίον των γυναικών, ίσως, μάλιστα, να υπάρχει μία σοφία των γυναικών, οι οποίες δεν θέλουν να χαλάσουν αυτό που αγαπάνε πιέζοντας το έτσι ώστε να γίνει εργαλείο προβολής και φήμης, ενώ αντίθετα οι άντρες κουβαλάμε όλοι ένα είδος ανατροφής, σύμφωνα με το οποίο εάν δεν υπάρχει διάκριση σε αυτό που κάνουμε, έχουμε αποτύχει. Το επισημαίνω απλώς χωρίς να προτείνω ούτε λύσεις ούτε μαχητικές θέσεις, για να καταλάβουμε όλοι ότι πολλές φορές παρασυρόμαστε από αυτό που η κοινωνία ή η οικογένεια περιμένει από εμάς και δεν είναι αυτό που κανονικά θα έπρεπε να θέλουμε για τον εαυτό μας. Δηλαδή, μια πιο χαλαρή και πολύ σοβαρή πάντα σχέση με την φωτογραφία, αλλά όχι αναγκαστικά μία σχέση προβολής και πρώτης θέσης ή βραβείου, προς τα έξω. Το λέω αυτό όχι για να γίνουνε οι γυναίκες σαν τους άντρες, αλλά να γίνουμε οι άντρες λίγο πιο πολύ σαν τις γυναίκες φωτογράφους.