fbpx

041. Ευτυχία, δυστυχία, δημιουργία

Δευτέρα, 10 Οκτωβρίου 2016 09:30

Το σαρακοστό πρώτο από τη σειρά videos "Μικροί Μονόλογοι από τον Πλάτωνα Ριβέλλη για τη Φωτογραφία και την Τέχνη".

Ευτυχία, δυστυχία, δημιουργία

Η ζωή έχει ελάχιστη ευτυχία, αρκετή δυστυχία και πολύ περισσότερη ανία. Ο άνθρωπος που είναι πολύ ευτυχισμένος δεν έχει λόγο να ασχοληθεί με την τέχνη. Καλύτερα θα κάνει να χαρεί την ευτυχία του. Ο άνθρωπος που είναι πολύ δυστυχισμένος, ή που νιώθει πολύ δυστυχισμένος, πάλι δεν έχει λόγο να ασχοληθεί με την τέχνη, αν δεν έχει λόγο να αυτοκτονήσει, πάντως έχει λόγο να οδύρεται. Αυτός που ασχολείται με την τέχνη είναι αυτός που βλέπει τη δυστυχία, αλλά αρνείται ότι η δυστυχία είναι ο κανόνας και παλεύει εναντίον της. Και αυτός είναι ο δημιουργός. Ο δημιουργός πάλι δημιουργεί όχι σε κατάσταση ευτυχίας ή δυστυχίας, διότι σε κατάσταση ευτυχίας απολαμβάνει την ευτυχία του, και έτσι πρέπει, και σε κατάσταση δυστυχίας δεν μπορεί να αντιδράσει σε αυτήν αφού καταρρέει από το βάρος της. Η δημιουργία γίνεται όλες τις υπόλοιπες στιγμές που ευτυχώς είναι οι περισσότερες. Τις στιγμές που βρίσκονται ανάμεσα στην ευτυχία και τη δυστυχία. Σε αυτές τις στιγμές όμως ο καλλιτέχνης βάζει αυτά που έζησε τις στιγμές της ευτυχίας και της δυστυχίας. Άρα ζεις και με αυτά φορτίζεις και φορτώνεις το έργο σου όλες τις υπόλοιπες στιγμές. Εντέλει όμως η προσπάθεια να απαντήσεις στο δίπολο ευτυχίας-δυστυχίας με το έργο τέχνης, με το δημιούργημα σου, είναι πάντα μία θετική απάντηση. Αλλιώς δεν θα την έκανες. Δεν θα μπορούσε δηλαδή κανείς να εργαστεί για να αναπαραγάγει και να καταλήξει στη δυστυχία. Γι’ αυτό και το έργο τέχνης είναι πάντα θετικό, πάντα μεγαλοπρεπές, πάντα ανυψωτικό, ακριβώς διότι αποτελεί αυτή την απάντηση. Από την άλλη πλευρά είναι γεγονός ότι η ευτυχία διασώζει το κορμί μας, την υγεία μας, και η δυστυχία το καταστρέφει. Από την άλλη πλευρά όμως όσα άλματα έχουμε κάνει στη βελτίωση της προσωπικότητάς μας έχουν γίνει μέσα από τις αντιξοότητες της ζωής. Αυτές βοηθούν το πνεύμα. Και όλος ο αγώνας είναι να φτάσουμε όσο γίνεται πιο μακριά τη διάρκεια της ζωής μας προστατεύοντας το σώμα και καλλιεργώντας το πνεύμα, που είναι δύο πράγματα που κινούνται συνήθως προς αντίθετες κατευθύνσεις.