Όπως ο φωτογράφος διαμορφώνει κριτήρια με βάση τις εμπειρίες του, τις γνώσεις του, τις ευαισθησίες του σχετικά με το ποιες φωτογραφίες του θα κρατήσει ή θα απορρίψει, με τον ίδιο τρόπο διαμορφώνει κριτήρια για τον τρόπο και τον βαθμό με τον οποίο θα επέμβει πάνω στις φωτογραφίες του, δηλαδή ποια και πόση επεξεργασία θα επιτρέψει στον εαυτό του για κάθε φωτογραφία. Ο μόνος λόγος και ο μόνος τρόπος να προχωρήσει κανείς σύμφωνα με τον εαυτό του στην επεξεργασία είναι ούτε καν να μαθαίνει επεξεργασία πάνω σε φωτογραφίες που δεν τον ενδιαφέρουν. Μόλις έχεις μια φωτογραφία στην οθόνη του υπολογιστή σου η οποία σε ενδιαφέρει, ήδη ξέρεις προς τα πού θα κινηθεί η επεξεργασία. Και αυτό ξεκινάει από τους λόγους -από τα κριτήρια- που σε έκαναν να την επιλέξεις. Αν λοιπόν ξέρεις γιατί την επέλεξες, ή έστω υποψιάζεσαι γιατί την επέλεξες, μπορείς να καθοδηγήσεις τον εαυτό σου στο τι πρέπει να κάνεις στην επεξεργασία, για να τονίσεις, να βγάλεις προς τα έξω τον λόγο που είχες όταν την επέλεξες. Άρα η επεξεργασία είναι ένας τρόπος, όχι να δημιουργήσεις μια φωτογραφία που δεν υπήρχε πριν, αλλά να αξιοποιήσεις αυτά που είχε η φωτογραφία, να την κάνεις δηλαδή να μεταδώσει στον θεατή με τον καλύτερο δυνατό τρόπο εκείνα τα σημεία που σε έκαναν να συγκινηθείς και να τραβήξεις τη φωτογραφία. Επομένως, η επεξεργασία είναι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι ευθύνης του φωτογράφου και το γεγονός ότι σήμερα τα νέα προγράμματα ηλεκτρονικής επεξεργασίας, ψηφιακής επεξεργασίας, μας επιτρέπουν πάρα πολλά που κάποτε δεν τα κάναμε λόγω αδυναμίας και δυσκολίας, αλλά υπήρχαν εκεί ως δυνατότητες, δεν πρέπει να μας κάνει να φλυαρούμε. Δηλαδή, δεν θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε μία δυνατότητα που μας δίνει η ψηφιακή τεχνολογία μόνο και μόνο επειδή υπάρχει. Μια άλλη παρατήρηση είναι ότι όσο επεξεργάζεσαι μια φωτογραφία, και δη στην οθόνη ενός υπολογιστή, τόσο εξοικειώνεσαι με την υπερβολή της επεξεργασίας. Γι’ αυτό και συνιστώ να μη οριστικοποιεί κανείς την επεξεργασία την ώρα που την έκανε, αλλά να επανέρχεται την επομένη ή τη μεθεπομένη και τότε θα διαπιστώνει ότι εννέα φορές στις δέκα έχει υπερβάλει στην επεξεργασία και συνήθως θα πρέπει λίγο να μειώσει την ένταση της επεξεργασίας, αν όχι και την ίδια την επεξεργασία. Πάντως μια επεξεργασία δεν μπορεί να φτιάξει μια φωτογραφία από το μηδέν, μια φωτογραφία που δεν είχε αξία. Μπορεί να βελτιώσει μια φωτογραφία. Μπορεί για έναν επαγγελματία να διασώσει μια φωτογράφιση. Αλλά σχεδόν ποτέ δεν μπορεί να κάνει μια φωτογραφία που δεν υπήρχε να υπάρξει μέσω της επεξεργασίας. Μπορεί απλώς να βελτιώσει το αποτέλεσμα και να ενισχύσει το περιεχόμενο.