Πραγματικότητα και φωτογραφικό γεγονός
Η τέχνη έχει να παντρέψει τον πραγματικό κόσμο, τον κόσμο των αισθήσεων, με τον κόσμο των ονείρων και της φαντασίας, με τον εσωτερικό κόσμο του καλλιτέχνη. Ειδικά η φωτογραφία όμως δεν έχει απλώς ως αρχικό στόχο, ή μάλλον αρχή και αφετηρία, την πραγματικότητα, την έχει και ως πρώτη ύλη. Η φύση της φωτογραφίας είναι να καταγράφει με ακρίβεια την πραγματικότητα. Δεν θα έχουμε φωτογραφία με καλλιτεχνική πρόθεση και στόχο, εάν δεν έχει μεσολαβήσει η μεταμόρφωση την οποίαν επιφέρει ο προσωπικός κόσμος του φωτογράφου, των ονείρων του, της φαντασίας του. Άρα, η λέξη μεταμόρφωση είναι λέξη κλειδί για όλη την τέχνη, ειδικά όμως για τη φωτογραφία. Και η λέξη μεταμόρφωση στη φωτογραφία συμβαδίζει με την λέξη σεβασμός της πραγματικότητας που είναι και η πρώτη μας ύλη. Πώς επιτυγχάνεται αυτή η μεταμόρφωση; Με το να πάρουμε ένα πραγματικό γεγονός και να το μετατρέψουμε σε ένα φωτογραφικό γεγονός, σε ένα καλλιτεχνικό γεγονός της φωτογραφίας. Δεν υπάρχει κανόνας, δεν υπάρχει ορισμός που μπορεί να εξηγήσει αυτό το πράγμα και το μόνο που μπορεί να πει κανείς είναι ότι τα μέσα που έχει ο κάθε φωτογράφος είναι η ίδια του η καλλιτεχνική ιδιοφυία υπό τον όρο να τηρήσει τη σύμβαση που υπάρχει ότι η φωτογραφία περιγράφει, άρα δεν μπορεί να της αποκλείσει έστω ένα ποσοστό αληθοφάνειας. Φωτογραφικό γεγονός είναι λοιπόν κάτι που έλκει την καταγωγή του από ένα πραγματικό γεγονός, αλλά που μέσα στο κάδρο μιας φωτογραφίας μεταμορφώνονται σε κάτι εντελώς νέο, το οποίο οφείλει την ύπαρξη του στην ευαισθησία, στη σοφία, στην τρέλα, στην προσωπικότητα του καλλιτέχνη. Γι’ αυτό και δεν θα παύω να λέω ότι το μόνο που μας ενδιαφέρει στην τέχνη και στη φωτογραφία είναι η παρουσία του δημιουργού. Η κάθε φωτογραφία είναι η ταυτότητα ενός νέου δημιουργού. Το κάθε φωτογραφικό γεγονός είναι ένα γεγονός που παρήχθη επειδή ένας φωτογράφος μεσολάβησε και έβαλε τον εαυτό του ανάμεσα στην πραγματικότητα και στην αποτύπωση της.